Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Est, ut dicis, inquit; Duo Reges: constructio interrete. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.

Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?
Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M.
Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Nam si dicent ab illis has res esse tractatas, ne ipsos
quidem Graecos est cur tam multos legant, quam legendi sunt.

Cuius etiam illi hortuli propinqui non memoriam solum mihi
afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere.

Sed isti ipsi, qui voluptate et dolore omnia metiuntur, nonne clamant sapienti plus semper adesse quod velit quam quod nolit?

Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis.
Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Sed tamen intellego quid velit. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.

Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;

Bork: Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior;
Quae ista amicitia est?: Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?
ALIO MODO.: Coniunctio autem cum honestate vel voluptatis vel non dolendi id ipsum honestum, quod amplecti vult, id efficit turpe.